Ook zonder afspraak: verplichting uitbetalen overuren

Uit de rittenrapporten en het door werknemer opgemaakte urenoverzicht blijkt dat er maandelijks meer uren zijn gemaakt dan de 40 uur overeengekomen in de arbeidsovereenkomst, dus vast is komen te staan dat sprake is van overwerk.

Dat dit overwerk is opgedragen door de werknemer kan ook worden geconcludeerd nu de werkgever ter zitting heeft erkend dat dit hoorde bij de verantwoordelijke functie van de werknemer. Bovendien zat het overwerk volgens de werkgever inbegrepen in het salaris, maar hij erkende tijdens de rechtszaak wel dat hij de medewerker steeds had gevraagd om de extra uren te maken.

De kantonrechter stelt voorop dat er voor de compensatie van overuren geen algemene wettelijke regeling bestaat. Ook kwam in deze zaak niet vast te staan dat er een cao van toepassing was waarin staat dat overwerk moet worden uitbetaald. Bovendien was er ook geen afspraak gemaakt in de arbeidsovereenkomst over het uitbetalen van overuren. De werkgever zei dat overwerk inbegrepen was in het salaris. Maar óók dat stond niet in de arbeidsovereenkomst, en hij kon het ook niet op een andere manier bewijzen.

Daarentegen stelde de werknemer dat er was afgesproken dat de overuren werden uitbetaald. De werknemer faalde echter ook in het bewijs hiervan.

De kantonrechter oordeelde dat de overuren moeten worden uitbetaald op grond van goed werkgeverschap ex art. 7:611 BW, ondanks het ontbreken van afspraken over de compensatie.[2] In de onderhavige casus is dat het geval omdat de werknemer op verzoek van de werkgever substantieel overwerk heeft verricht (ruim 1200 uur in vijf jaar tijd), de werkgever financieel voordeel heeft behaald, en de werknemer meermaals om betaling heeft gevraagd. Bovendien heeft de werkgever zijn wettelijke verplichting om de werknemer schriftelijk te informeren over de afspraken rondom overwerk nagelaten, wat leidde tot onduidelijkheid over de rechten en plichten. Om deze redenen werd de werkgever verplicht om de overuren alsnog te vergoeden – een bruto bedrag van maar liefst €36.334,36 bruto, waar de werkgever waarschijnlijk niet op had gerekend. Daarmee moeten ook de 55,76 opgebouwde en niet genoten vakantie-uren worden uitbetaald. De vordering tot betaling van vakantiegeld, ATV-uren en achterstallig loon heeft werknemer, door een gemotiveerde betwisting van werkgever, onvoldoende onderbouwd.

Gewerkte overuren dienen in dit geval te worden uitbetaald. Een tip om te voorkomen dat zo’n kwestie jaren aansleept: ga tijdig het gesprek aan met de werknemer en maak heldere afspraken hierover, ook wat betreft compensatie. Dit voorkomt misverstanden en beperkt risico’s. Ook voorkomt dit onverwachte aanspraken van werknemers en conflicten waar mogelijke juridische kosten aan te pas komen.

Bovendien een tip aan de werkgever: houd een deugdelijke en nauwkeurige urenadministratie bij, wat ook verplicht is op grond van de arbeidstijdenwet. Dit maakt het eenvoudig om achteraf te bepalen hoeveel overuren er zijn gewerkt en wanneer deze zijn gemaakt. Verder is het handig om een maximale hoeveelheid overuren af te spreken en regelmatig evaluatiegesprekken te voeren om de werkdruk en overuren te bespreken. Dit helpt om eventuele problemen vroegtijdig op te lossen en nieuwe afspraken te maken indien nodig. Daarnaast is het belangrijk om, waar mogelijk, op te nemen dat de overuren zijn verdisconteerd in het salaris.