Niet betaalde cryptomunt

Niet betaalde cryptomunt als (steun)vordering? Als er één schaap over de dam is, volgen er snel meer. Nadat de eerste durfallen de waarde van hun cryptomunten enorm zagen stijgen, volgde de rest al snel om ook van de ‘hype’ te profiteren. Het succes van en rondom cryptomunten groeide snel. Zelfs zo snel dat de wetgever en de rechter niet direct antwoorden op de vragen die de cryptomunt oproept klaar hebben liggen. De rechtbank had vóór het grote succes van de munten reeds bepaald dat een Bitcoin geen geld is, maar kan iemand door een niet-betaalde Bitcoin in staat van faillissement worden verklaard? Ruilmiddel voor particulieren De rechtbank had in 2014 reeds beslist dat een Bitcoin niet als geld of wettig betaalmiddel wordt gekwalificeerd.[1] De rechtbank bestempelt de Bitcoin slechts als een ‘ruilmiddel voor particulieren’. Op deze manier werd zodoende het eerste lastige vraagstuk omtrent cryptomunten door de rechtbank getackeld. De uitspraak leverde echter eerder meer dan minder vragen op voor de gebruikers. Hoe meer mensen iets gaan proberen, hoe meer problemen dit potentieel oplevert. Langzaamaan worden steeds meer van deze problemen voorgelegd aan de rechter. Eerder dit jaar boog de rechter zich over een faillissementsaanvraag aan de hand van een vordering van een niet-betaalde Bitcoin. De schuldeiser vraagt vervolgens op grond van deze vordering het faillissement van zijn schuldenaar aan. Maar hoe oordeelde de rechter over deze een Bitcoin-vordering? De vordering is immers geen vordering tot voldoening van geld. Ruime uitleg betaling Volgens de rechtbank kent een Bitcoin de kenmerken van een vermogensrecht, waarbij het uiteraard niet om uiterlijke kenmerken gaat.[2] De cryptomunt zelf is in tegenstelling tot echt geld immers onzichtbaar. Een Bitcoin vertegenwoordigt echter (net als een vermogensrecht) waarde, tevens is de cryptomunt is overdraagbaar. Een Bitcoin wordt online verstuurd als digitale reeks van cijfers dan wel letters naar iemands ‘wallet’. De verbintenis tot het voldoen van een Bitcoin wordt gezien als een verplichting om te betalen. De rechtbank stelt dat een betaling ruimer moet worden begrepen dan louter een voldoening in geld. Het sturen van een Bitcoin naar de wallet van iemand anders levert een na te komen verbintenis op. Naast deze Bitcoin-vordering waren er nog meerdere vorderingen, zowel tot betaling van Bitcoin als betaling in geld, die volgens de rechtbank konden worden gebruikt als steunvordering. Ondanks dat door de rechter is bepaald dat een Bitcoin niet wordt gezien als geld, levert een niet betaalde cryptomunt zodoende ‘gewoon’ een (steun)vordering op aan de hand waarvan de schuldenaar in staat van faillissement kan worden verklaard. Lisanne Drenth [1] Rb. Overijssel 14 mei 2014, ECLI:NL:RBOVE:2014:2667. [2] Rb. Amsterdam 14 april 2018, ECLI:NL:RBAMS:2018:869. https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2018:869&showbutton=true&keyword=ECLI%3aNL%3aRBAMS%3a2018%3a869