Merk- en modelregistratie in de Praktijk: Nice classificatie? (9/13)

De Classificatie van Nice is een internationaal systeem dat wordt gebruikt om waren en diensten te classificeren voor merkregistratiedoeleinden. Het is genoemd naar de stad Nice in Frankrijk, waar het systeem voor het eerst werd aangenomen in 1957 en sindsdien wereldwijd is toegepast. Het systeem is gestandaardiseerd om ervoor te zorgen dat merkregistraties consistent en eenduidig zijn, ongeacht het land waarin ze worden aangevraagd.

Bovendien maakt het gebruik van Nice-klassen het gemakkelijker voor wie een merk wil registreren. Het is niet langer nodig om alle bestaande merken vooraf te controleren. Men kan nu doelgericht zoeken binnen de relevante Nice-klassen naar ingeschreven merken.

Het systeem is verdeeld in verschillende klassen, waarbij sommige klassen zijn toegewezen aan waren en andere aan diensten. De Nice-classificatie bestaat momenteel uit 45 klassen, waarvan de eerste 34 voor waren zijn en de overige 11 voor diensten. Elk type product of dienst kan worden onderverdeeld in deze klassen. Elke klasse bevat een klasse opschrift, dat in zeer algemene termen de aard van de waren of diensten beschrijft die in elk van de 34 warenklassen en 11 dienstenklassen zijn opgenomen.

Zo luidt bijvoorbeeld het klasse opschrift voor klasse 25: “deze klasse omvat voornamelijk kleding, schoeisel en hoofddeksels voor mensen.”

Binnen de Nice-klassen zijn de categorieën verder onderverdeeld in termen die de specifieke aard van de waren of diensten verder beschrijven. Zo kan bijvoorbeeld in klasse 25 worden gekozen voor: baseballpetjes, schoenen met hoge hakken of T-shirts. Vaak maken we gebruik van geharmoniseerde termen die consistent zijn in heel Europa. Maar het is ook mogelijk dat er (nog) geen geharmoniseerde term bestaat voor een waar of dienst. In dat geval kan een merk ook met deze ‘nieuwe’ term worden ingeschreven. Het registratieproces kan dan wel mogelijk langer duren, omdat de term namelijk gereviseerd moet worden door een onderzoeker van het bureau. De lijst van geharmoniseerde termen wordt regelmatig aangepast op basis van nieuwe ontwikkelingen.

Voorbeelden van specifieke waren en diensten met bijbehorende klassen:

Waren:

• Kleding (bijvoorbeeld T-shirts, broeken) - Klasse 25
• Elektronica (bijvoorbeeld mobiele telefoons, laptops) - Klasse 9
• Voertuigen (bijvoorbeeld auto's, motorfietsen) - Klasse 12
• Voedselproducten (bijvoorbeeld zuivelproducten, granen) - Klasse 29
• Boeken en tijdschriften - Klasse 16

Diensten:

• Horeca (bijvoorbeeld restaurants, cafés) - Klasse 43
• Financiële diensten (bijvoorbeeld bankieren, verzekeringen) - Klasse 36
• Telecommunicatie (bijvoorbeeld mobiele telecommunicatie, internetproviders) - Klasse 38
• Transportdiensten (bijvoorbeeld luchtvaartmaatschappijen, vrachtvervoer) - Klasse 39
• Onderwijsdiensten (bijvoorbeeld scholen, taalcursussen) - Klasse 41

Het bureau vereist dat een merkhouder zich registreert voor zo specifiek mogelijke waren en/of diensten om te voorkomen dat er een te brede bescherming wordt verkregen. De omschrijving van de waren en/of diensten moet zo nauwkeurig en duidelijk mogelijk zijn. Dit komt doordat het verkrijgen van een merkregistratie een monopolie creëert voor de merkhouder. Uit het oogpunt van eerlijke concurrentie mag dit monopolie niet breder zijn dan strikt noodzakelijk. Als merkhouder kun je namelijk optreden tegen andere partijen die een identiek of overeenstemmend teken gebruiken voor identieke of overeenstemmende waren en/of diensten.

Merkbescherming wordt pas na registratie verkregen voor de specifieke waren en/of diensten die binnen een klasse zijn gekozen. De mate van bescherming wordt dus bepaald door deze gekozen termen. Het is daarbij goed om te realiseren dat een merk niet automatisch bescherming geniet voor alle waren en diensten binnen dezelfde klasse, hoewel het natuurlijk wel een indicatie kan zijn dat een waar of dienst overeenstemmend is.

Als de waren en/of dienstenomschrijving in een registratie niet in lijn is met het daadwerkelijke gebruik van het merk voor waren en/of diensten, dan riskeer je als merkhouder dat andere partijen jouw merk gewoon kunnen gebruiken voor deze waren en/of diensten. Daarnaast kun je als merkhouder ook niet na vijf jaar bewijzen dat je het merk gebruikt voor de waren en/of diensten waarvoor je het hebt ingeschreven. Dit kan er zelfs toe leiden dat je je merkregistratie (deels) verliest.

Na registratie kan de waren en/of dienstenomschrijving niet worden uitgebreid. Als een merkhouder een merk gaat gebruiken voor waren en/of diensten die buiten de registratie vallen en ook hiervoor bescherming verlangt, dan zal een nieuwe registratie moeten worden verricht. Een beperking van de omschrijving van waren en/of diensten in een bestaande merkregistratie kan daarentegen wel. De waren en/of dienstenomschrijving moet dus niet alleen nauwkeurig en duidelijk zijn, maar ook overeenkomen met de werkelijke activiteiten die onder het merk worden uitgevoerd, evenals de verwachte toekomstige activiteiten. Op basis daarvan kunnen de juiste Nice-klassen worden geselecteerd.

Mocht u nog vragen hebben over merk- of modelrechten, of mocht u hulp nodig hebben bij het aanvragen van merk- en/of modelregistraties, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen. Ons deskundige team staat graag klaar om u verder te helpen.