Groene vinkje

Hoe transparant is het groene vinkje?

Akkoord geven met het groene vinkje op algemene- en privacy voorwaarden kennen we allemaal. Sommigen doen het zonder blikken of blozen, anderen hebben daarbij een ambivalent gevoel. Want niet akkoord geven, betekent vaak ook geen gebruik kunnen maken van de app of dienst.

Niet zeuren als je er gebruik van wilt maken?

Er zijn dus zowel mensen die hierover hun schouders ophalen (“ik heb niets te verbergen”) als mensen die zich er bezwaard bij voelen. Maar hoe zit het eigenlijk juridisch? Veel bedrijven laten ons een vinkje zetten (toestemming geven) en daarmee geven we veelal toestemming voor het delen van onze persoonsgegevens/persoonlijke data. Toch zou dit ook schijntoestemming kunnen zijn. Er is tenslotte veelal geen sprake van een echte keuzemogelijkheid.

De dominante positie van techgiganten

Of het om “echte” toestemming gaat kan variëren. Neem LinkedIn. LinkedIn zegt dat als iemand lid wordt, diegene gelijk overal mee akkoord gaat. Pas als iemand lid is, kunnen de privacy instellingen worden aangepast. Of die volgorde nu wel of niet wenselijk is, gebruikers zijn niet afhankelijk van dit social medium. LinkedIn is weliswaar voor veel zakelijke gebruikers belangrijk, maar het heeft niet de impact van bijvoorbeeld WhatsApp. De chatdienst is ten eerste praktisch onmisbaar geworden - de afhankelijkheid is groot in het dagelijks leven - maar is bovendien onderdeel van het dominante Facebook-concern, waartoe ook Instagram behoort.

Hoe evolueert de wet- en regelgeving?

Kortom, het ene (social) medium is het andere niet. Dat maakt het beschermen van de privacy best lastig. Zowel voor de gebruiker, maar ook voor de handhaver. De AVG verbiedt de “slikken of stikken” voorwaarden niet categorisch. De privacywet echter ook ruimte om tot een redenering te komen dat het gedwongen instemmen met (privacy)voorwaarden geen echte (vrije) toestemming is. En ingegeven door de Duitse toezichthouder op het gebied van het mededingingsrecht tekent zich nog een andere mogelijkheid af. Deze heeft zich op het standpunt gesteld dat WhatsApp op zich wel bepaalde voorwaarden mag opleggen, maar niet de voorwaarde dat alle gegevens binnen het hele Facebook-concern gedeeld mogen worden zonder dat daar apart, en ook op echt vrije wijze, toestemming voor is gegeven. Door dat wel te eisen maakt Facebook misbruik van haar machtspositie, aldus de toezichthouder. Het denken hierover staat niet stil en zal ook in de nabije toekomst nadrukkelijker gaan spelen op andere terreinen, zoals online tracking met cookies. Kortom, we houden het voor u in de gaten. Wordt vervolgd! Wilt u meer weten over dit onderwerp? Kim de Bonth adviseert u graag!

Interessante artikelen voor u

• Een datalek kan in een klein hoekje zitten
• Waar ligt de grens tussen informatie en reclame?
• Cor(vette) Ferrari’s