Contract in nieuw jasje

Contract in nieuw jasje Bij een contract denk je waarschijnlijk aan ellenlange zinnen, ingewikkeld taalgebruik en een hoop papierwerk, terwijl je een bierviltje al snel met de kroeg associeert. Volgens de rechtbank Rotterdam kan een ondergeklad bierviltje echter net zo goed als arbeidscontract worden aangemerkt. Een speler van het eerste elftal van een voetbalclub is naar de rechter gestapt, omdat zijn loon volgens hem niet volledig wordt uitbetaald door de club.[1] De speler stelt namelijk dat hij slechts het salaris van een eerder gesloten arbeidscontract ontvangt, maar dat partijen ter verbetering van dit contract later een hoger (zwart) salaris zijn overeengekomen.[2] Saillant detail is dat deze afspraak - bestaande uit twee jaarsalarissen - enkel is vastgelegd op twee bierviltjes met daarop de handtekeningen van beide partijen.   In de eerdere tussenuitspraak van de kantonrechter is een handschriftdeskundige aangewezen om te beoordelen of de handtekeningen geen vervalsingen zijn. Deze oordeelt dat de handtekening op het eerste bierviltje ‘met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’ en de handtekening op het tweede bierviltje ‘hoogstwaarschijnlijk’ is neergezet door de ondertekenaar van de voetbalclub. De voetbalclub weerspreekt dit niet, stelt verrast te zijn door de uitkomst en probeert alsnog onder de te betalen som uit te komen. Het verweer dat de ondertekenaar van de club niet tekenbevoegd is, raakt echter kant noch wal, gezien hij eveneens de eerdere contracten van de speler heeft getekend. De bierviltjes worden zodoende door de rechtbank beoordeeld als arbeidscontract(en) en leveren de speler na de uitspraak meer dan 11.000 euro op.[3] Een betere associatie met een bierviltje krijg je niet. [1] Rb. Rotterdam 28 december 2018, ECLI:NL:RBROT:2018:10792. [2] Deels zwart, deels wit. [3] Daarnaast dient de club ook nog te betalen voor de overige kosten zoals deskundige- en advocaatkosten. Jaimy Vanenburg